فاصله ها

یه آهنگ من رو برد به سالهای دور... و یه حس غربت... اهنگ سریال فاصله ها که یادمه اون موقع ها خیلی باهاش گریه میکردم... اونموقع ها تازه فهمیده بودم که ادم ها میتونند دروغ بگند و با تمام لحظه های فیلم غصه میخورد... یه وقتایی هم با مامانم که ادعا میکرد فیلمه و الکیه بحثم میشد... اون سالها این فیلمها مد شده بود... ولی اهنگه اخرش منو یاد گذشته برد...

شاید اونموقع فقط از یه درد دلم میسوخت ولی این بار که دوباره پخش شد یادم افتاد که چقدر تنهام و مظلوم چون آدمهای زیادی بودند که از جلو چشمام رژه رفتند و اشک به چشمام اوردن...

"نمیترسم اگه گاهی دعامون بی اثر میشه

همیشه لحظه ی آخر خدا نزدیکتر میشه

تورو دست خودش دادم که از حالم خبر داره

که حتی از تو چشماشم یه لحظه بر نمیداره"

ببخشید که پست اول امسالم اینجوری بود. امسال هم خوبم هم بد. ولی هرچی هستم بهترم